Deze website maakt alleen gebruik van cookies om uw online gedrag op deze website te kunnen analyseren. Met deze gegevens zullen wij de website kunnen verbeteren ten doeleinde om u beter van dienst te zijn. Bij het achterlaten van een reactie, wordt naast uw ingegeven naam ook het ip-adres vastgelegd. Dit in verband om misbruik van deze functie te voorkomen. Wilt u meer informatie, kunt u een mail sturen naar info@lequin.nl. Let op: Wij geven uw informatie niet aan derden.

  • Afdrukken

Palmbomen voor de deur

Ik kijk omhoog en de palmboom balderen schitteren in het maanlicht. Op het balkonnetje van onze luxe tent genieten we nog van de heerlijke avondtemperatuur. Het is nog een week voor we weer thuis zijn en dat geeft nu al gemengde gevoelens. Het land is mij gaan passen als een perfect zittende handschoen. Hoewel het verlangen naar thuis ook groeit met de dag. Het is nog vakantie, nog een week. Ik ga er nog intenser van genieten.

Het is tien voor negen en wij schuiven aan aan de ontbijttafel. Wij kunnen hier maar tot negen uur ontbijten, dus zijn mooi op tijd. Het ontbijt lijkt voor het grootste gedeelte opdat van gisteren. Alleen zijn de bananen pannenkoekjes ingewisseld voor naanbroodjes. Sommige zijn hier niet wild van en eten dan ook met lange tanden de toast, scrabble eggs en broodjes op. De sap smaakt in iedergeval beter dan gisteren.

 

Na ontbijt pakken we verder in want vandaag weer een verplaatsing. Ik struikel steeds als ik de naam uitspreek en het heeft ook veel weg van de namen van de karakters in Asterix. De plaats waar we heen gaan is Udawalawe. Zelfs het typen gaat slecht. 

Ons standaard tripje naar de pin staat ook op program. Als toerist pin je met tonnen tegelijk en dat geeft je een enkele seconde een rijk gevoel. Veel gebeurt hier nog met contant geld, meer dan je zou verwachten. 

 

De taxi bus rijdt de oprit op van hotel Ella Inn. Alleen hebben we wat twijfel over de juistheid, is dit wel onze bus. Het kenteken komt namelijk niet overeen met ons ticket. Het blijkt wel correct te zijn. De chauffeur geeft gerustellend aan dat de andere bus remproblemen had. Gelukkig dan maar?

 

Kronkelend over de bergweggetjes geeft de taxi gas. Hij heeft iets meer pit dan de vorige drivers en ik ben daar niet altijd even gelukkig mee. Mijn nagels staan in de bank en handvat. Karsten is niet helemaal lekker. De rijstijl bevordert zijn staat niet. Gelukkig vind hij toch de ruimte om zijn ogen te sluiten.

We laten de bergen achter ons en de palmbomen vliegen ons weer om de oren. De wegen worden ook hierdoor wat rechter van structuur. Overigens zijn de wegen over het algemeen van zeer behoorlijke staat. Hier kan bijvoorbeeld België een puntje aan zuigen.

 

De chauffeur lijkt ons een dierenvriend. Hij stopte al voor een groepje apen en buffels, maar het best waar hij nu voor stopt, wakkert ook ons enthousiasme aan. Het is namelijk een heuse wilde olifant. Met al mijn camera's doe ik even een modelshoot. Je staat er goed op hoor grote vriend.

 

De rit duurde iets langer dan afhankelijk gedacht. Foutje van Google Maps of zelf niet goed gekeken? Ik denk natuurlijk het eerste. De oprit van het nieuwe verblijf voorspelt veel goeds. Het is wijds en we hebben geen zicht op onze verblijven. Wij zijn gearriveerd bij Kottawatta Village en nee het is geen locatie van de nieuwste Star Wars film.

De ontvangst is super. We krijgen als eerste een koeldoekje om ons op te frissen en daarna een vruchten drankje. Daarnaast zorgt de receptionist voor de boeking van de safari van morgen. Alle details worden duidelijk afgestemd. Fijn, want dan hebben we daar geen omkijken meer naar.

 

Gezamenlijk worden we afgezet bij onze luxe tenten. Ze staan ongeveer 2,5 meter van de grond en zijn voorzien van alle gemakken. Vooral de badkamer, half overdekt, doet tropisch aan. Vanaf het balkon zie ik alleen maar tropische vegetatie. Als ik goed kijk, zie ik net het zwembad. 

Onder de palmbomen en van een heerlijk zwembad genieten we van de rest van de middag. Bij aankomst was ons aangegeven, dat als we hier op het verblijd zouden willen eten, de keuze in de middag doorgegeven moest worden. Helaas was er wat onenigheid in het gezelschap of dat nou wel klopte. Om zes uur stonden er dan toch twee bedienden voor de deur. Je raadt het al. Netje doorgegeven en een uur later konden we aan tafel. De reden van het eerder doorgeven is ons echter niet duidelijk. Want we moesten best nog even wachten.

 

Vroeg onder de wol, want morgen gaan we zes uur op safari vanaf half zes in de ochtend. De beesten zijn op het vroege tijdstip net wat actiever dan later op de dag. Het is dus voor een goed doel, dat we vroeg uit de veren springen morgen. Ik ben heel benieuwd hoe de safari is. Meer dan twintig jaar geleden ben ik met Ingrid in Afrika geweest. Zal het vergelijkbaar zijn? We gaan het meemaken. Kijken wat het pubervolk er van vindt. Ik hoop in iedergeval morgen op een jaguar. Morgen de uitslag.

Plaats reactie

Beveiligingscode
Vernieuwen

Volg mij op social media: