Voor je het weet loop je weer op de kade, met een koffer vol vieze was en met veel nieuwe ervaringen, richting de trein. Het was een intensieve week waarbij veel gezien is door het reisgezelschap. Achter ons wordt het immense cruise schip kleiner en wordt een klein beetje de weemoed groter. Strak houd ik het cruise pasjes vast, wat ik nog in mijn zak heb. De laatste houvast aan de luxe van de afgelopen week. We gaan naar huis, althans de reis van vandaag.
Frustratie, irritatie en ongeloof zijn misschien de beste indicaties om aan te geven hoe ik mijzelf vandaag voel bij het betreden van de kade in Marseille. Waarbij gisteren alles heel soepel verliep en we zonder oponthoud Barcelona konden bezoeken, is het hier totaal het tegenovergestelde. Dezelfde schepen liggen hier aan de kade, maar de chaos is compleet.
Een valse start vandaag bij aankomst in Barcelona. De open wateren hebben de interne klok van onze wekkers een beetje in de war geschopt, waardoor Ingrid en ik niet op de afgesproken tijd voor het ontbijt acte de présence waren. Een zielig klopje op de deur van Jesper heeft dit allemaal doen indalen.
De luiken blijven gesloten hedenochtend. Bij mij althans even wat langer dan de laatste dagen en van het schip gelukkig de hele dag want anders zinken we. Dagje op zee van Valetta naar Barcelona. Het betekent dat vandaag het vertier op de boot gezocht moet worden. Helaas staat er een aardig briesje, zodat fun bij het zwembad door opkomende bultje op mijn lijf, geen optie is.
Als het ontbijt wordt genuttigd, kijken we uit keer de bestemming van vandaag. Het drijvende flatgebouw torent hoog over de kadewoningen. De gekleurde balkonnetjes geven alles een zeer vriendelijke uitstraling en zoals al verteld door een ervaren cruise-ganger, dank Wim, straalt de stad authenticiteit van welleer uit.