Zoals het gros van de mensen luister ik graag naar muziek in de auto. Radio is daar nog steeds het medium wat dan beluisterd wordt, al is het maar om de verkeersinformatie en nieuwsupdates. Er is genoeg keuze voor de luisteraar om te kiezen welk programma te volgen. Het is niet anders als op TV. De één vind je leuk, de ander vind je goed en weer een ander zap je van weg. Je kunt kiezen wat je leuk vindt. Al jaren ben ik verknocht aan 3FM gewoon omdat het ritme en de muziek altijd goed is. Je raakt er aan gewend. Maar het station heeft het moeilijk getuige de laatste luistercijfers. Zelf heb ik nu moeite met het station en zap de laatste tijd vaker weg. Hoe komt dat toch?

Ik snap het. Ik snap het. Ik snap het echt. Veel mensen zijn niet aangesloten bij de politiek of in ieder geval als het NIMBY (not in my back yard) principe opgaat. Oké, over landelijk kan je nog een discussie opstarten aan de koffietafel thuis of koffiemachine op het werk. Maar weldra de politiek dichterbij de mensen zou moeten staan, is de onbekendheid met het thema veel groter. Laat ik wel stellen er zijn mensen met gevoel bij de lokale politiek en deze kleine kring is dan ook direct fanatiek, maar er is een grote afstand tussen iets en niets. Zelf vind ik mijzelf in het midden staan, redelijk alleen. Ik weet van iets, maar snap het niets. Vandaar de eerste woorden.

Sommige namen op een kaartje voor een voorstelling scheppen hoge verwachtingen. Daar kies ik de voorstelling ook op uit. Zo deze keer Dolf Jansen, een ouwe rot in het vak met een eigen stijl. De voorstelling heet Topvorm en plaats delict is theater de Purmaryn in waar anders Purmerend. Het is vol en dat betekent dat ik verre van uniek ben.