Na een paar dagen in Ksamil doorgebracht te hebben, is het inderdaad tijd om weer eens te verplaatsen. Er wordt gekozen om een detour te maken langs de kust, want volgens de literatuur moet deze mooi zijn. En wij geloven de literatuur, zoals al vaker aangegeven in het blog. De detour route kost ons een schamele twee uur meer, maar aangezien we de afgelopen dagen beperkt in het rental vehicle hebben gezeten, moet dat geen probleem zijn. Laten we gaan, op weg naar Berat.

Het is belangrijk als je op het strand gaat liggen, dat je de juiste plek kan vinden. Die plek is voor een ieder anders. Wij stonden vanochtend op het strand als de mensen in die gedateerde Center Parcs reclame: “Waar is nou het subtropisch zwemparadijs?” Nou voor onze neus, alleen nu een bedje vinden om goed te vertoeven en het is al aardig druk. Ksamil is zoals al eerder opgemerkt en beschreven uit meerdere baaitjes. We staan nu op de drukste namelijk Bora Bora Beach. Het zal wel in de naam zitten. Druk, betekent duur en duur betekent gewild.

Ik ga mijn uiterste best doen om even goed te beschrijven, wat er vandaag gebeurd is. Ik zal via voorbeelden en beeldende beschrijvingen goed gaan overbrengen in welke situatie wij ons bevonden vandaag en vooral hoe ik mij voelde. Het zal allemaal niet heel moeilijk zijn aangezien ik alles nog heel helder voor mij zie. Zo helder dat ik bang ben voor een nachtmerrie. Badend in het zweet wakker worden en niet meer weten waar je bent. Dat gevoel.