Het doet mijn lijf geen goed om bijna drie weken op een hotelbed te slapen. Ik word vroeg wakker met pijn in mijn rug. Te vroeg want de wekker zal nog een paar uur zwijgen. Met doorzettingsvermogen probeer ik de tijd horizontaal te verlengen. Het lukt met horten en stoten. Een half uur voor de wekker geef ik op. Nog even en ik kan in mijn eigen bed slapen.
Ik zit alvast bij de receptie met de bagage en wacht op de rest om voor de één na laatste keer uit te checken. De chauffeur is om 11 uur geboekt en we zullen dan afreizen naar on laatste verblijf op deze trip in Colombo. Mijn associatie met deze naam is altijd een sigaar met regenjas. Dit natuurlijk naar aanleiding van de gelijknamige detective serie van een tijd terug. Ik hoop dat ik niet in een moordzaak terecht kom.
Historie zegt mij altijd weinig, ik bedoel daarmee dat ik leer van het verleden maar liever kijk naar wat komen gaat. Ondanks deze opstelling doet de plek waar we verblijven best wel wat. De geschiedenis met de VOC en de tijd dat wij Hollanders de wereld regeerde, is toch best uniek. Overigens is het niet de eerste keer dat wij geconfronteerd worden met deze historie in het verre oosten. Maleisië gaf ook al wat inzichten, met in bijzonderheid Melakka. De omgeving waar we nu verblijven is hetzelfde.
Ik word wakker in ons verblijf in Kottawatta Village. Het is een ruim bed en aan alle kanten voorzien van een muskietengaas. Deze manier van slapen heeft altijd wel iets unieks. Dit doe je niet elke dag. Ik hoor op het dak een aap stampen. Het is net of we de wekservice hebben besteld. Om de romantische setting accepteer ik zijn gedrag. Buiten dat ik al ruimschoots de benodigde slaaphoeveelheid van acht uur heb behaald.
