De lift brengt ons met de bagage van de tweede verdieping terug naar de begaande grond. Het is wel elke keer gokken of het nu 'B' of 'G' is. De deze keer hebben we goed gegokt. Als we uitstappen zie ik de contouren van Bassie al staan. De tandeloze security man, die op min af komt lopen, vraagt of we uitchecken. "Wat denk je zelf, vriend, dat we een dagtrip gepland hebben met deze bagage?".
Badend in het zweet word ik wakker. Het komt niet door de hitte, hier is de temperatuur als zomer a la Hollande. Niet helemaal weet ik waarom ik zo wakker wordt. De vroege ochtend verwarring als je net wakker wordt speelt mij nog parten. Ik zet mijn voeten naast het bed. De ruimte aan deze kant van het bed is beperkt en stoot mijn grote tenen. Wordt het weer zo'n dag?
Uitgestrekt op de bank van ons gehuurde appartement begin ik relax te typen aan mijn verhaal. Deze staat is een voor mij wel een geruststelling, want vandaag liep op een aantal vlakken even niet zoals ik had gedacht. Ik heb de andere zijde van het geloof gezien en hem de hand geschud. Ik ga er nog even goed voor liggen.
"Kandy, Kandy, Kandy". Inderdaad van Iggy Pop, antwoord op de afsluitende vraag van gisteren. Vandaag doen we ook zeker deze bruisende stad aan en vandaag is de stad bijna spuitend als een goede Champagne. De stoepen stropen vol en de verschillende politie corpsen, zelf militair, zijn in de stad. Vanwaar deze heisa?
De zware backpack hangt op mijn rug en we verlaten het hotel via de voordeur. Als gewoonlijk stond de chauffeur weer ruim voor afgesproken tijdstip klaar. Deze keer wederom eentje met een pet en vrij lange nagels aan ze handen. De oudere onder ons zullen de vergelijking met Catweazle begrijpen, maar goed dan wel de Sri Lankeese variant.