Uitgestrekt op de bank van ons gehuurde appartement begin ik relax te typen aan mijn verhaal. Deze staat is een voor mij wel een geruststelling, want vandaag liep op een aantal vlakken even niet zoals ik had gedacht. Ik heb de andere zijde van het geloof gezien en hem de hand geschud. Ik ga er nog even goed voor liggen.
"Kandy, Kandy, Kandy". Inderdaad van Iggy Pop, antwoord op de afsluitende vraag van gisteren. Vandaag doen we ook zeker deze bruisende stad aan en vandaag is de stad bijna spuitend als een goede Champagne. De stoepen stropen vol en de verschillende politie corpsen, zelf militair, zijn in de stad. Vanwaar deze heisa?
De zware backpack hangt op mijn rug en we verlaten het hotel via de voordeur. Als gewoonlijk stond de chauffeur weer ruim voor afgesproken tijdstip klaar. Deze keer wederom eentje met een pet en vrij lange nagels aan ze handen. De oudere onder ons zullen de vergelijking met Catweazle begrijpen, maar goed dan wel de Sri Lankeese variant.
Kent u dat verhaal van dat gezin dat zou gaan snorkelen? Inderdaad, alweer hebben we geen geluk. Net als in Maleisië, lees het verhaal 'Ander Gezicht', wordt ons wreed de kans ontnomen. Slecht zicht was dit keer de spelbreker. Teleurgesteld en in de zonnebrand gaan we dan maar in de relaxmodus.
Vandaag zijn de extreme belevingen even opgespaard. Vandaag is het enige wat ik onder de arm heb een badhanddoek. Vandaag is mijn schoeisel de slipper en niet mijn stevige wandelschoen. Vandaag is omhoog turen naar de koperen plaat en mijmeren over de toekomst van morgen. Vandaag log ik even uit.