Onverwacht fris en fruitig sta ik weer naast mijn bed, nog voor de wekker. Vandaag zitten we in het diepe zuiden van Italië en eerlijk gezegd weet ik niet wat ik kan verwachten van Messina op Sicilië. Het ontbijt is wel nodig en vandaag minder chaotisch, voor mijn gevoel. Misschien omdat het echt zo is of misschien omdat ik gewend raak aan de massa met foodcollectors.
Het ontbijt ritueel kan mij gestolen worden. Of in iedergeval deze van hedenochtend. Als een stel werkmieren kukkelen de passagiers over zich heen om zich tegoed te kunnen doen aan al het lekkers van het buffet. We hebben met het gezelschap afgesproken om gezamenlijk te ontbijten, maar gezien de lage beschikbaarheid aan zitplekken, is dat al een behoorlijke uitdaging. Het lukt, maar vraag niet hoe.
Vandaag is de dag. We gaan aan boord. Ik word wakker en moet ontzettend nodig vocht afscheiden, maar wil nietvals wijlen Bokito mijn slaapplaats verlaten. Als ik opkijk merk ik dat mijn naamgenoot zijn rustplaats al verlaten heeft, hij is niet de enige op de slaapzaal. Ik klim als volleerd en gehandicapt gorilla uit mijn bedstede en begeef mij richting het toilet. Een nieuwe dag is dus begonnen.
Zoals al aangegeven is deze trip één grote proeftuin. Een andere opzet van reizen is altijd even ervaren of het helemaal de correcte match is voor ons reislustig gezelschap. Naast dat gaan wij ook ervaren of de horror verhalen over Schiphol wel kloppen, want het is een tijd geleden, pre-covid, dat wij gereisd hebben via onze nationale luchthaven. Maar goed we gaan het zien.
Doet-ie het of doet-ie het niet? Hele generaties zal deze aanhef niet begrijpen en de link niet leggen met een spelshow uit de jaren negentig. Ik ga er dan ook maar niet dieper op in. De aanhef slaat meer op mijn twijfel of ik over de komende trip, wel een blog wil gaan schrijven. Maar als ik dan al fans hoor praten dat het natuurlijk moet, bedankt Egbert, kan ik het niet achterwege laten om letters op een rij te gaan zetten over de aanstaande trip. Nog geen woord heb ik nu gerept over de aard en vorm van deze reis. Ik kan zeggen hij is apart. Ik kan zeggen ik ben een lekkere trendvolger. Getuige het recente artikel. Even een inkijk in mijn hoofd, want inderdaad heb ik nog op zaterdagavond aan de buis geplakt voor de serie 'Love Boat'. Captain Stubbing en de olijke barman Isaac. Neuriend, op de openings tune van de 'Love Boat', type ik nu dit blog. Jullie kunnen het raden: " We gaan op cruise !".