Gisteren was er na de beklimming van de Erawan waterval geen energie meer om nog de Bridge over the River Kwai te bezoeken. Omdat vandaag toch al een dag is waar de trein centraal zou staan, we pakken vanavond de nachttrein, kan de Birmaspoorlijn er ook nog wel bij. De locatie van ons verblijf is dichtbij gelegen van deze historische grond en daarom hebben wij rustig de tijd om ons de dag in te glijden. Geen gehaast en geen getut. Eerst even ontbijten, dan inpakken, uitchecken en we zijn er klaar voor. Een aantal werkwoorden achter elkaar lijken in combinatie erg druk, maar niks is minder waar. Het gaat in een lage versnelling.

Gaat die wekker nu echt zo vroeg. Zo vroeg op vakantie. Ik weet dat dit voor menigeen uitslapen is, kwart voor acht, maar wie de familie Lequin kent, weet dat dit tijdstip al zeer beperkt in hun ritme past. Na een por van mijn linkerzijde kom ik in beweging. Dit gaat inderdaad niet meer zo snel als dat ik soms in mijn gedachten nog denk. Je weet wel met een hoge Bruce Lee trap vanuit de liggende stand. Eerder knakken de gewrichten als een oude trekpop in hoeken die verplaatsen niet mogelijk maken. U ook een goedemorgen.

Tijdens een rondreis is het onvermijdelijk. Wij gaan het ook zeker niet uit de weg. Via Grab zullen we ons voor een schappelijk bedrag meer dan twee uur verplaatsen van Bangkok naar Kanchanaburi. Het lijkt wel een naam uit de Asterix en Obelix reeks. Kanchanaburi is vooral bekend van Bridge by the River Kwai. Een historische plek met veel Nederlandse roots. Ben benieuwd of de verplaatsing een cultuurshok te weeg gaat brengen, ik weet allen nog niet op welke facetten.