Een valse start vandaag bij aankomst in Barcelona. De open wateren hebben de interne klok van onze wekkers een beetje in de war geschopt, waardoor Ingrid en ik niet op de afgesproken tijd voor het ontbijt acte de présence waren. Een zielig klopje op de deur van Jesper heeft dit allemaal doen indalen.
Snel aangekleed en een klein ontbijtje verder, is de groep opgesplitst in 'hop on, hop off' en team Camp Nou. Niet verwonderlijk is team Camp Nou volledig vertegenwoordigd door familie Lequin.
Als we net beneden komen bij de shuttle bussen, zien we het andere team in MSC bus vertrekken. Team Camp Nou kiest voor de Citibus. Een optie die 50% goedkoper is dan zijn MSC shuttle. Een shuttle is hier wel nodig want de boot ligt niet aan het centrum, zoals de voorgaande steden.
Aangekomen op de beroemde Ramblas kiezen we voor de metro naar het stadion. Even uitzoeken met de kaartjes, de zuinige Hollander komt dan toch bovendrijven, en hop de metro in. Voor de metro kwamen we op een 8-ritten kaart voor 10 euro. Dat zijn mooie prijsjes.
We arriveren soepel in de buurt van het complex. Er staan beste wel rijen voor de entree tot museum en tour. Daarom boeken we snel online de tickets en skippen de rij. Na wat plichtplegingen staan we binnen in het museum. Naast de ingang ligt een speciaal ingericht hoekje voor Johan Cruijf. Mooi om te zien hoe zij hem eren als hun speler, trainer en inspiratie bron.
De rest is er veel bling bling. Alle club prijzen plus persoonlijke prijzen staan hier opgesteld. Zelfs van de andere sporten als Basketbal en Handbal. Het is een aardige verzameling.
Dan doemen de catacomben van het stadion op en word je met precisie langs de hot spots geleid. Zo geef ik interviews op de plekken waar alle sterren ooit hebben gestaan en geef ik vanuit de dug-out aanwijzingen aan de beveiliging op het veld. Want meer staat er natuurlijk niet. Ik vraag aan de dame aan de andere kant van het lint, waar ik kan tekenen als assistent trainer, maar die kijkt me beteuterder aan dan sommige o19 spelers als ik de tactiek probeer uit te leggen.
Bij het verlaten van het stadion, willen de jongens kijken bij de shirtjes. Maar goed, mijn maandsalaris voor een paar tenuetjes, is even teveel van het goeden. Gelukkig zijn de mannen het daarmee eens en krijgen we geen rare taferelen met stampende huilende jongens.
Na Camp Nou gaan we per metro naar Sagrada Familia. Team Hop On geeft aan ook onderweg te zijn. Na een rondje om dit indrukwekkende bouwwerk, wat nog steeds in de steigers staat, taaien wij als team af. Andere team nog niet gezien. Op naar de Ramblas voor wat eten, drinken en vertier. Wat allemaal lukt. Gelukkig ben ik eerder geweest in deze stad, waardoor ik het team volleerd naar een mooi terras dirigeer. Zelfde terras als paar jaar geleden met de Vets On Tour, voetbalbroeders in de zon. Overigens zal het team dat anders beleefd hebben.
Op tijd zijn we weer op het schip en zetelen onszelf in een ligstoel bij het zwembad. Echter uit de zon en in de wind best koud. Als dan team Hop On zich bij ons voegt, wisselen we de ervaringen van de dag uit.
In de avond genieten we als compleet team van het eten, het drinken en zijn we redelijk gelukkig in het spel. Als de laatste analyses van de dag worden doorgenomen, ben ik wederom weer de laatste van de groep. Deze keer geflankeerd door Harm. Ik lal weer mee met Christo, onze Zuid-Afrikaanse gitaar virtuoos. Het is nog steeds gezellig. En 500 miles doet het ook vandaag weer goed. De bijna traditionele polonaise is dit keer een stuk langer.
Morgen de laatste dag in Marseille. Voor mijn gevoel de stop op de reis, waar ik het minste mee heb. Christine komt weer met een Bitter aanzetten. Ik hoef al niet eens meer te wenken. Dat is wel gevaarlijk. Op tijd naar de cabin. Gisteren was het te laat.
Goedenacht vrienden van de Masters.