De stappen teller ontploft bijna vandaag. Meer dan driehonderd procent geeft hij aan. Het waren mooie kilometers. Via Gladiola alleen niet gezien. Net zo min als afvallers. Nu de voetjes omhoog in ons ruime appartement in Kuala Lumpur. Is het lot of is het toeval? Twee dagen na elkaar gehuisvest op de 19de verdieping.
Volgens mij werd ik wakker in dezelfde houding als waar ik in slaap viel. Als een blok beton kon slapen, heb ik zo geslapen als een blok beton. Ik ben niet de enige want Ingrid heeft hetzelfde gevoel. De jongens moeten we meerdere malen maken om op te staan. De double room was echt een uitkomst.
De lift zoeft met een bloedgang naar beneden en aangezien ik nog niets gegeten heb, wordt het licht in mijn hoofd. Ik ben niet ervaren met geestverruimende middelen, maar zo zou het ongeveer moeten voelen. Uitgecheckt en de koffers in bewaring gegeven. Aangezien het winkelcentrum nog dicht is, zijn we genoodzaakt om buitenom te lopen. Het weer slaat als een warme deken om ons heen. Eens te meer omdat de airco van het hotel ogenschijnlijk op standje Eskimo staat.
Tegenover hotel nuttigen we het ontbijt. Dit keer geen pancakes meer dus allemaal aan de Roti Canai. Stevige pas wordt ingezet en we lopen de uitgestippelde route door het historische hart van Melakka. Tempels links, gebouwtje rechts, iedereen weet hoe het werkt. Hier en daar neem ik de tijd om alles op beeld vast te leggen. Ik ben in control van Gopro en Spiegelreflex, dus dat is hart werken. Ik ben eigenlijk als man aan het multitasken, zie je wel dat het kan.
De geschiedenis van Melakka trekt aan ons voorbij. Het gaat van de Chinese overheersing naar de Portugese, om vervolgens via de Nederlandse bij de Britse bezetting te eindigen. Leuke plekken zijn Jonker street, St Paul Church en Melakka River. De Maleisische Arnold Schwarzenegger (eerste Aziatische bodybuilder) was de aanjager van de restauratie van Jonker street. Een groot standbeeld herinnert daar aan. Voor de rest is opvallend hoeveel Nederlandse graven je tegenkomt. Mensen van uit de vroege 19de eeuw met een leeftijd die ik al ver gepasseerd ben, liggen onder de kerken begraven.
Ik ben benieuwd of ik dit allemaal ga onthouden of juist de hitte die met de minuut erger wordt. Als wij langs de rivier een restaurantje zoeken voor een kleine bite, spotten we een leguaan in het water. Wat een intrigerende beesten zijn het. Nu we er op attent zijn, spotten wij er later nog een paar.
Op weg terug naar hotel om de koffers op te halen en de afgesproken taxi te pakken naar Kuala Lumpur, wil Jesper toch echt even de schoenen passen die hij gisteren heeft gespot. Helaas waren ze niet in zijn maat en loopt hij ietwat teleurgesteld de winkel uit. Karsten heeft een nieuwe rugtas gescoord.
De taxi is op tijd. Het is een vriend van de eerder genoemde taxi chaffeur. Gisteren avond even snel geregeld via Whatsapp. We moesten eerst even op de foto voor zijn vriend, zo geschieden. De vriendelijke man, Suliman, rijdt ons even professioneel als zijn kameraad naar Kuala Lumpur.
Aangekomen in KL, zoals de locals het noemen, volgen wij de instructies om in het appartement te komen. Via een mailbox komen we aan de sleutels, op naar het appartement. Op naar de 19de verdieping en deur open. Wat een ruimte en wat luxe. Keuken, wasmachine, twee slaapkamers, drie tv's en voor de kinderen heel belangrijk goede WiFi. Het is een traditie om nu gelijk de bovenste verdieping te checken en ondanks dat het de 30ste verdieping is, geniet ik ook. Vooral niet naar beneden kijken. Je kan net nog de Petronas Twin Towers. Vraag is alleen nog voor hoe lang, gezien de bouw woede. Overal staan er wel kranen en wordt er gebouwd.
Voor eten zoeken wij een locatie dichtbij, want het is inmiddels half zeven. Om de hoek in Bukit Bintang ligt Pavilion. Hier is een food court genaam Food Republic, onze bestemming. Binnen vijf minuten zijn wij er, oké plus mijn foto momenten. Het kleine stukje KL geeft al zoveel energie. New York van Azië kan je het wel noemen.
Verbazend blijft het als wij het food court in lopen. Het bevindt zich in de kelder van een dure Shopping Mall. Veel restaurantjes, met daar in het centrum een grote ruimte met kleine kraampjes. Het is hier mega druk met locals. Wij veroveren een tafeltje en gaan om de beurt, in tweetallen, eten scoren. Karsten en ik halen wat bij Hotplate kraam. Enkel het eten van Karsten bevalt niet zo. Chicken Orange is het niet. Jesper en Ingrid komen met borden terug van de pepper express. De borden van hun maakte een heet sissend geluid. Karsten ging nog even een bordje als ik halen, Black Pepper Chicken, dat beviel wel. Een prachtige ervaring al zeg ik het zelf. Waar het niet dat Karsten het nodig vond om het met een bang af te sluiten, bord op de grond bij het opruimen.
Via de supermarkt, we hebben nu een volwaardige koelkast, gaan we terug naar het appartement. Als het winkelcentrum verlaten wordt, zien we voor het eerst de lichten van alle gebouwen en schermen spelen in het donker. Als een kind in de snoepkast, hanteerde ik mijn foto camera om de mooiste foto's te maken.
Gelukkig zijn we zo terug. De kids willen nogmaals naar de 30ste verdieping om de lichtjes van boven te zien. Om tien uur sluit de verdieping, want de bewaking wil ook naar huis en dat is het al bijna. Draaiend over de verdieping maken we allen nog wat foto's en filmpjes. Karsten, de nieuwe instagrammer, is zelf nu super fanatiek met fotograferen. Voor diegene die hem volgen, sorry.
Nu chillen en de benen in de lucht. Relaxen en morgen verder KL onderzoeken en beleven. Misschien gaan we eerst naar Batu Caves net buiten de stad. We zullen zien.
Ps: Melakka heeft er in de laatste 20 jaar veel aan gedaan om de historie terug te brengen. Hierdoor is de stad het bezoeken waard, maar plan niet te veel tijd in. Een avond en eenochtend zijn ruim voldoende.