Vandaag is de grote dag dat wij de camper gaan ophalen. Begint de reis nu echt ? Karsten vond het ook een spannende dag. Om vijf uur werd hij wakker en babbelde het hele hotel bij elkaar. Jesper werd natuurlijk ook wakker en wilde Karsten wel even aan het lachen maken. Erg lief en leuk, maar niet leuk om vijf uur 's ochtends. Af en aan nog wat hazenslaapjes gedaan om om half 8 echt wat actiever te worden. Even gebeld met Road bear, de camper verhuurder, om 10.00 ongeveer zouden ze ons komen ophalen. Dan toch nog even stressen en dus bellen met onze gezellige en bekende buren.
Campertje van 30 Feet
Snel de rotzooi van de laatste dagen inpakken om dan uit te checken. Wordt ons dan even gemeld dat ze niet slim waren geweest om onze kamers niet aansluitend te maken met een tussendeur. Nee, daar waar wij praktisch ook al tegen aan gelopen. Transfer was lekker op tijd en de jeugdige chauffeur, type net droog achter de oren, stuurt ons naar de pick-up. Na een aardige tuf laden we de bus uit en lopen het kantoor binnen. Een hippie in de verkeerde tijd met Vlaamse tongval heet ons welkom. Hij legt ons het een en ander uit waarna een Engels-talige dame ons de technische uitleg geeft.
Ze doet dit samen voor ons en twee andere reizende gezinnen waarvan 1 duidelijk van het Britse eiland komt. Uitleg is redelijk duidelijk en het gebeurd in 'onze' camper. Ik zie het gevaarte en bedenk me met gezonde spanning of ik dit wel kan besturen. Als de laatste formaliteiten door onze Duitse dame uitgelegd zijn en er getekend is, ze spreekt erg goed Engels, pakken we onze koffers uit. De ruimtes onder de camper, gekscherend tijdens de uitleg bestempeld als schoenenopslag, had ik niet voor mogelijk geacht. Als alles ingeladen is, de laatste schades gemeld zijn en de verwondering verstomd, rijden we naar de Foodmaxx.
De eerste meters gaan voorzichtig en het is raar. Ik voel me even als Henk Wijngaard zonder de vlam. We redden het tot de Foodmaxx. Na ruim een uur zijn we nog niet voorbij het eerste gangpad. Naar gelang we doorgaan en de bodems van de twee wagens steeds meer verdwijnen, komt de haast om de hoek kijken. Snel de laatste spullen, totale schade $270, en dan verplaatsen wij ons naar de bekende Wallmart. Een veilig zitje voor Jesper is ons doel. Na deze vondst en een paar leuke cadeautjes voor Jesper kunnen we echt op weg. Eerst nog wat zaken opbergen onder de camper. In mijn haast en ongeduldigheid krijg ik de compartimenten niet open. Rood aangelopen en tierend kom ik de camper binnen. Ingrid lukt het wel en met de staart tussen de benen kruip ik achter het stuur.
TomTom
De tomtom blijkt na honderd meter al een uitkomst. Alsof ik al jaren mijn truck door Zuid-europa stuur rijden we naar Moss Landing. De eerste stop. Alles gaat en loopt soepel, ik zie dit helemaal zitten. Moss Landing, gelegen aan zee, heeft meer weg van Velsen en zijn hoogovens dan een romantisch plekje voor de vakantie. Gezien het tijdstip en dat het de eerste etappe is, stoppen we op Moss Landing RV Park. De eigenaresse komt gespoed uit haar touring-car en is erg behulpzaam. We hebben zelfs een humoristisch Ron Brandsteder momentje als zij aangeeft: " It doesn't matter your aren't straight (de camper)". Waarop ik ad-rem antwoord:" but I am straight !".
We installeren de boel en we genieten van de camper. Als ik probeer contact te krijgen met het aangeprezen gratis wifi, kom ik bedrogen uit. Niettemin genieten we van ons verfraaide parkeerplekje en spelen nog een potje klaverjas. Bij het naar bed gaan horen we idyllisch de zeeleeuwen/zeehonden geluid maken. Nu maar hopen dat Jesper dat niet hoort. Olifanten zijn namelijk erg gesteld op hun privacy.