Gisteren was ik gewoon te moe om nog een letter na letter te plaatsen. Niet omdat er een zeer drukke dag aan vooraf ging, maar soms heb je die momenten. Het is daarom niet anders, vandaag maar twee verhaaltjes. Het is bijna negen uur en de F1 staat op de achtergrond aan.
"Heb jij die kamer gecheckt?" galmt er door de woonkamer. Je wilt niet iets vergeten, hoe waardevol dan ook. Paar tellen later staan wij bij de lift met onze koffers. Weer verplaatsen en of de duvel ermee speelt, het regent wederom. Net of de kosmos wil zeggen, zonde dat je deze plaats verlaat. Mooie gedachte alleen klopt er natuurlijk geen reet van.
Het links rijden, herstel, het aan de linkerkant rijden begint steeds meer te wennen. Ben benieuwd hoe ik omschakel in Nederland. "Er is een spookrijder gesignaleerd op de A7. Haal niet in en probeer de spookrijder met lichtsignalen te waarschuwen."
Het begin is weer lekker bochtig. De hoofden van de jongens bonken weer lekker tegen de zijruiten als ik de bocht neem. Blijven ze in ieder geval rustig op de achterbank. Maar weertanken voor de zekerheid. Dan moet je wel goed voor de tank gaan staan. Ik checkte het nog voor het oprijden op mijn dashboard, maar ondanks dat haalde ik hier wel links en rechtsdoor elkaar.
Het gaat allemaal voorspoedig. Heel af en toe zat er een iets tragere bolide voor mij, maar met sommige hachelijke inhaalmanoeuvres lukte het om ook hier voorbij te geraken. Na bijna twee uur bereiken wij de snelweg. Dat schiet in ieder geval beter op.
In de planning staat een bezoek aan een Orang Oetan verblijf. Strakke planning want het verblijf ligt op een eiland. Vertrek half twee is ons doel. Wij redden het net. Bij afrekenen tickets wordt er geroepen naar de kapitein of hij nog even wil wachten. Één minuut voor half twee is de afvaart. Dat is dus super strak gepland en uitgevoerd. Ik geef mijzelf eenschouderklopje.
Na de vele beesten die wij gezien hebben, werd het eens tijd om te gaan kijken naar de beesten met de meeste overeenkomsten als ons mens. De wereld is hier echter wel een beetje omgedraaid. Niet de beesten zitten in een kooi, maar wij bezoekers. Helaas hebben wij tijdens deze reis gezien dat het ook anders kan. Dit voelt veel beter en ik hoop dat wij wat tezien krijgen.
Wij hebben geluk. Ik denk dat ze mij ruiken en worden ze daar actief van. Van de in totaal 16 aanwezige beesten zien wij de helft. Waaronder de koning, de kroonprins en een aantal jonkies. De gids vertelt honderduit over de beesten, historie en groepsinteracties. Daarbij wordt hier en daar de beesten gevoed met vruchten en vruchtensap (watermeloen). Deze kunstjes zijn dan wel weer redelijk aan het getrainde af. In hoeverre vertonen ze hier nog wel natuurlijk gedrag?
In ieder geval een leerzame ervaring en mooie opzet bij Bukit Merah. De voorbereiding zorgt ervoor dat er nog een uurtje tot Penang gereden hoeft te worden. Dat scheelt enorm. Hetlaatste gedeelte gaat over een lange brug, want Penang is in de kern een eiland, of in Maleisisch 'Pulau'. Het verblijf is geboekt aan de kust van het eiland. In een mooi hoge toren, niet voor het eerst. Echter dit keer wel een zeer mooi appartement in Martime Luxury Suites. Het heeft namelijk twee verdiepingen, twee slaapkamers op elkaar. Het plafond in dekamer is daardoor lekker hoog en dan het uitzicht, vanaf de 21ste verdieping, magnifiek.
Koffers in de hoek gegooid en op naar Georgetown. Een plek waar ik naar uit gekeken heb. Vanuit de verhalen en voorbereiding kwam voornamelijk een echt aziatisch gevoel met veel lekker eten. De nichtjes, Rianne en Robin, hadden aangegeven dat Red Garden zeker het bezoeken waard was. Niks is te veel gezegd over deze plek. Sfeervol, veel keuze en lekker eten. Dit is tot nu toe de food court, of zoals ze zelf zeggen Food Paradise. Onze favoriet, de satay.
Terug naar huis en daar brandt het kaarsje op. Met een half oog kijk ik nog hoe Ajax, PSV verslaat. Dan laat ik het maar toe en val in slaap.
Ps: Ondanks dat ik mij begeef in een Aziatisch land, gaat het verkeer on-georganiseerd georganiseerd. Auto's hebben weinig deuken en zien en goed uit, en weinig ongelukken. Oké, zolang ik maar oplet.