Deze website maakt alleen gebruik van cookies om uw online gedrag op deze website te kunnen analyseren. Met deze gegevens zullen wij de website kunnen verbeteren ten doeleinde om u beter van dienst te zijn. Bij het achterlaten van een reactie, wordt naast uw ingegeven naam ook het ip-adres vastgelegd. Dit in verband om misbruik van deze functie te voorkomen. Wilt u meer informatie, kunt u een mail sturen naar info@lequin.nl. Let op: Wij geven uw informatie niet aan derden.

  • Afdrukken

Land van berg en trein

Stap voor stap probeer ik wederom tijdens deze reis mij tot hogere plateaus te verheffen. En elke keer vraag ik weer waarom. In deze warmte, deze arbeid leveren is niet altijd de meest voor de hand liggende combi. Maar goed als je hier bent, moet je natuurlijk wel alle hotspots bekijken. Zo dus ook vandaag, in de buurt van Ella.

Bij het ontbijt is er al weer gemor en discussie over de activiteiten van die dag. Het is ook zo mooi om te zien dat tegen over mij dag en nacht zitten. Mijn ene zoon praat over het zetten van een record om naar boven te komen, terwijl nummer 2 alleen maar klaagt. Dit gaat nooit veranderen.
Om tien uur pakken we een TukTuk naar het het beginpunt van de klim van Little Adam's Peak. Inderdaad impliceert de naam dat er ook een volwassen variant is, maar dat is zelfs voor mij te gortig. Het boeken van de TukTuk betaalt zich nu al terug, want de jonge gast stuurt zijn kleine bolide heel vakkundig over her eerste smalle pad naar boven. De lopende toeristen, die wij passeren, kijken jaloers naar de souplesse waarop wij omhoog gaan.
Als dan toch echt gewandeld moet worden, breng ik al mijn materiaal in gereedheid. Camera om de nek, GoPro in de hand en ook heb ik mij telefoon nog in de zak.

Een ziplijn doemt op en beide mannen worden enthousiast. Wie mij kent, weet dat ik dit enthousiasme niet kan delen. De jongens weten dat ook al te goed en plagen hun vader dan ook graag. Ingrid lacht dan altijd net even iets te graag mee.
Bij passeren van het ticket office wordt dit enthousiasme vakkundig de kop ingedrukt. Het is nogal een behoorlijke investering om jezelf vrijwillig van de berg af te laten storten. Op zich is de prijs nog niet eens zo het discussie punt, maar wederom het grote verschil tussen Srilankeese prijzen en toeristen prijzen. Deze vorm van prijsdiscriminatie is normaal in dit land, maar als de Srilankeese prijs meer dan vier keer over de kop moet, is ons een schop tegen het zere been. Ik snap dat de prijs voor de Srilankees bereikbaar moet blijven voor de locals, maar waarom moet de toerist dan in verhouding zoveel meer betalen. Ik vind het stuitend en niet slim. De verschillen zouden ongeveer tot een max van 2 keer de Srilankeese prijs behouden moeten blijven. Maar dat is mij opinie.

Het is dan een resultaat van de opvoeding dat twee jongens ja-knikkend met ons meelopen en niet eens meer blijven hangen in hun enthousiasme om iets te doen. Met variƫrende snelheid klimmen we verder omhoog. Als we op de top arriveren, is het uitzicht prachtig. Hier doe je het dus voor.

De TukTuk is beneden blijven wachten en we proppen ons vieren weer op de drie zitplekken. Hetgeen betekent dat lichtgewicht Karsten op mijn schoot zit. Heerlijk dat het nog kan. Er wordt nu aangestuurd op de Nine Arches Bridge. Een spoorbrug, hier is het thema trein weer, met een kenmerkende architectonische stijl.
Het tafereel wat we bij de berg hadden, wordt hier door de TukTuk herhaalt. Het is daarom nog maar een kleine tippel naar de brug. Heerlijk half in het oerwoud, dus schaduw.

Als de contouren van de brug opdoemen, zien we dat we niet alleen zijn, bij verre. Vanuit alle hoeken breng ik de brug in kaart op mijn spiegelreflexcamera. Daar de brug zich er voor leent, worden er ook gezinsfoto's geschoten. Gezien het pubervolk al een unieke mogelijkheid.
Om vader nog even verder te plagen, worden daarbij de beentjes over de ruiling gegooid. Ze houden echt van mij, maar mij op stang jagen soms nog veel meer.

Het verbluffende is ook nog dat de twee attracties vandaag vrij van entree zijn. Iets wat je niet vaak meemaakt in dit land.

Opgepropt in de TukTuk worden we teruggebracht naar het fijne Ella. We genieten de rest van de dag van de heerlijke sfeer en van de gastvrijheid in Chill Cafe. Tussendoor wordt er nog een taxi geregeld naar de volgende plek. Morgen naar Udawalawe. Zeg dat maar wens tien keer achter elkaar. Aldaar zullen we een nieuw hoogtepunt aantikken namelijk de safari. Maar dat voor over twee dagen.

Nu staar ik nog even naar mijn bierfles en verlies mijzelf even in de marketing tekst op de achterkant van de fles:
"It's not the mountain we conquer but ourselves, Lion is the perfect compagnion for wherever your adventures take you, because every journey has it's rewards".
Hier sluit ik mij helemaal bij aan. Ter informatie, Lion is de merknaam van het bier.

Plaats reactie

Beveiligingscode
Vernieuwen

Instagram Posts van Lequin.nl over Maleisiƫ

Volg mij op social media: