De hectiek is uit de reis. Door de extreme hitte is het niet meer lekker om veel te doen of te bezichtigen. Wat overblijft zijn strandbezoeken en genieten van de lokale horeca. Je zou haast denken dat het vakantie is. Maar ook al klaag ik niet gauw over het weer, maar een gevoelstemperatuur van meer dan 40 graden is toch net iets te veel.
Ik was al door een collega gewaarschuwd. Maar tot aan nu kon ik niet helemaal eens zijn met de waarschuwing voor heet weer. De airco in het appartement maakt overuren en er wordt gekozen om goed gepland de activiteiten te plannen. Bijvoorbeeld de boodschappen doen.
De Toyota Corolla, de huurbak van Sixt geboekt via CarJet, heeft een airco die niet van de laagste stand is geweest. Het is een fijne auto en ik wen al aardig aan de automaat. Hoewel ik soms nog de linkervoet de hard op de rem plaats alsof het de koppeling is. Wij hebben al genoeg headbangend in de stoel gezeten.
In de laatste dagen bezoeken wij twee verschillende stranden. Eerste is Makronissos beach en tweede is het strand van Ayia Napa. Hou in dit land rekening met rotspartijen in het water. Erg vervelend om te belopen, maar des te mooier voor het snorkelen. Dit kan mooier doen op Makronissos. Ik heb hier zelfs scholen van best behoorlijke vissen gezien. Het masker wat wij vorig jaar in Thailand hebben aangekocht is echt heerlijk om mee te zwemmen. Zelfs ik kan met dit masker snorkelen en het is nu leuk.
Wat ook opvalt is de ogenschijnlijke prijsafspraken voor de bedjes huur met parasol. Overal kost het 7,50 voor de set en parasol. Dit is nog eens schappelijk. Ik kan mij herinneren dat zijn Italiaanse collega het driedubbele durfde te vragen.
Zoals al eens aangegeven blijf ik mij verbazen over de leegstaande panden. Verlaten taverna's en barretjes bij de vleet. Jesper heeft gevonden dat veel door de maffia komt. Sommige kunnen het protectie geld niet meer opbrengen en sluiten dan hun zaak. Het geeft een beetje een desolate indruk en neemt wat weg van de gezelligheid die het plaatsje moet uitstralen.
Aangezien wij een paar keer goed gegeten hebben bij een paar tentjes. Beslissen wij om terug te gaan. Zo doen wij Stamna Taverna weer aan. De eerste keer hadden wij een hilarische tafeldame. Deze keer zijn de jongere zusjes aan de beurt. Misschien niet zo hilarisch, maar in iedergeval erg vriendelijk en geïnteresseerd. Volgens mij vonden ze onze blonde boys wel interessant, want ze wilde niet dat wij vertrokken. Ingrid en ik aten weer Meze. Het was allemaal heerlijk maar het laatste gerecht kwam erg lang na zijn voorganger en het voelde daarom niet helemaal af. Klein negatief puntje voor voor de rest super lekker en leuk restaurant.
Het andere restaurant waar wij nogmaals gaan eten is de Mexicaan Los Mexicanos. Dag van tevoren gereserveerd, echt nodig, want ondanks dat staan wij nog in de rij. Alsof ik lucht ben, en de rest van de rij, lopen een paar Indiërs lang de rij en gaan bontificaal vooraan staan. Mijn bloed begint in de hitte al meer te koken en wil ze professioneel uitschakelen. Ik ben alleen een amateur, dus krijgen de mannen een vuile blik. De rij was niet heel strategisch opgesteld en laat daarom een aantal mensen voor gaan omdat zij al in de rij stonden. Zo kan het dus ook.
Als wij net zitten en de bestelling hebben doorgegeven komen in rap tempo de gerechten op tafel. Ik vind te snel, maar goed het eten is ook simpel voor de bereiden en uit te serveren. Daarnaast vermoed ik dat de restaurants hier meer in snelle omzet denken. Ik bedoel als wij weer weg zijn kan de tafel misschien nog wel twee keer bezet worden. Mooi geld.
Het eten was lekker en nu is er nog tijd voor een drankje op een ander terras. Elke avond proberen wij wel een ander terras. Het terras wat ik nog wil benoemen is de Sky bar van het Hardrock Cafe. De entree is luxe en je wordt netje via de lift naar de tweede verdieping gestuurd. Prachtig uitzicht over Ayia Napa en zijn dansende lichtjes van auto's, billboards en de kermis attracties.
De ober geeft aan dat wij voor het menu een qrcode moeten scannen. Geen probleem en ik spot een lekker biertje. Maar als de beste man de bestelling komt opnemen, blijken zij geen tapbier te hebben in de Sky Bar, alleen beneden. Nu breekt mij klomp en verbolgen laat de ober mij een flesje Hoegaarden kiezen. Niet de ervaring die ik zocht hier.
Gelukkig kom ik later die avond nog uit bij Paddy's en wordt ik niet nogmaals teleurgesteld. Zou er haast niet van kunnen slapen dan. Mijn gezelschap snapt alleen niet hoe ik het voor elkaar krijg om zoveel bier in kort tijdsbestek weg te drinken.
Één van de dagen is de rest een beetje sloom van het weer. Ik kan de onrust in mijn kont niet weerstaan en ga aan de wandel in het heerlijke zonnetje. Met GoPro en fototoestel heb ik dan lekker de tijd om op ondekkings tour te gaan in dit plaatsje.
Ik loop en de eerste indruk is dat het weer best meevalt vandaag. De hitte van de zon althans. Er is een hele lichte sluierbewolking. Nadat ik kris kras door wat straten ben gelopen, valt mij oog op een bord 'Ayia Napa's Monumental Aquaduct'. De uitnodigende plaatjes laten mij het pad bewandelen. Na een meter of 20 bedenk ik mij dat het wel erg stil is hier. Wordt ik zo'n krantenkop "Man verdwenen na wandeling Cyprus"? Ik probeer mijn gevoel onder controle te krijgen en been stevig doch voorzichtig door.
Het is inderdaad de moeite waard. Ik arriveer bij een hoge muur, duidelijk uit de oudheid. Als ik naar boven loop langs een ietwat vervallen aangelegd pad, duidelijk voor de toeristen, zie ik dat de muur doorloopt en een soort goot heeft. Het blijkt een watersysteem te zijn voor het klooster verderop. Het water uit de bergen wordt hierdoor verplaatst.
Ik sta hier alleen en kijk om mij heen. Het is niet de eerste keer dat ik mij begeef op een toeristische trekpleister op het eiland, waar de enorme geintresseerde menigte ontbreekt. Het is misschien ietwat karakteristiek voor de toerist op dit eiland in dit jaargetijde en al vooral in dit gedeelte. Met een klein beetje weemoed denk ik dan ook terug aan de ervaringen van onze eerdere reizen. Waarbij de indrukken zich opstapelde en de beleving intens.
Als ik terugloop laat ik de weemoed samen met de zweetparels mijn lijf verlaten. De luchtvochtigheid van 95% laten mij voelen of ik in een publieke sauna zit. Een bikkel die ik ben, al zeg ik het zelf, loop ik naar de haven van Ayia Nappa. Gewoon omdat ik dit ook gezien wil hebben. Aangekomen is de jachthaven voorzien van sierlijke omlijstingen in de vorm van verschillende beelden. De pier is strak wit en staar naar het einde van de pier. Het is hier iets drukker, als het past binnen het profile van de gemiddelde toerist. Vanaf de pier heb je goed zicht op het grote strand van Ayia Nappa. Beter geconditioneerd en gepositioneerd dan zijn broertjes in Paphos. Het is er druk en gezien het weer snap ik dat wel. Zoals het mij betaamt, schiet ik de plaatjes op de verschillende beelddragende apparaten. Het Japanse profile komt dan altijd in mij boven, maar helaas spreek ik geen letter Japans.
Na dit aanzien begin ik te verlangen naar de airco van het appartement. Het is alleen nog een stukje lopen. Mijn orientatie laat mij niet in de steek en al snel loop ik weer op de drukke weg met al het horeca vertier. Ik loop daarbij langs het Mexicaanse restaurant en, zoals je eerder kon lezen, wilde wij daar nogmaals eten. Ik reserveer, maar heb niet teveel vertrouwen of het goed komt. Klaarblijkelijk ben ik nonverbal goed leesbaar, want de beste man geeft aan dat hij mij nu zeker herkent voor morgen. Schuchter loop ik door.
Het klooster als net aangehaald bij de waterleiding bezoek ik ook nog. Het is niet supergroot, maar wel fotogeniek. Vooral het kleine kerkje is een lust voor mijn ogen. Binnen probeer ik met het weinige beschikbare licht een mooie foto te maken. Maar al snel merk ik dat het hier nog vochtiger is dan buiten en de zweetvekken in mijn shirt breiden uit. Gelukkig ben ik dichtbij en laat de benenwagen zo snel als het kan in dit weer mijn eindbestemming behalen. In het appartement wordt mijn thuiskomt met een flauw enthousiasme beantwoord. In de koelkast grijp ik naar een lekker koud Keo biertje. Ik ben een tevreden mens.
De laatste hele dag gaan wij naar het strand van Ayia Nappa. Beetje laat in de middag als de hitte uit de dag is verdwenen. Het is een mooi maar small strand. De strandtenten zijn van verschillende statuur. De bedjes en parasols, weer even duur als overal. Ik snorkel hier ook nog even, maar daar het ontbeert aan geclusterde rotspartijen is er niet veel leven te zien.
Na het strand zitten wij nog op ons terras voor het appartement. Nog even wat versnaperingen uit de koelkast opmaken. Het valt dan mij op dat er wat schimmige figuren niet langer dan enkele minuten een gebouw naast ons complex bezoeken. Dit dan meerdere keren. Een aantal heren in apartementen schuin tegenover ons terras houden de boel goed in de gaten en zorgen ook voor wat zaakjes voor personen die even kort op bezoek komen. De conclusie dat wij naast een drugspand zitten is dan snel gelegd door Starsky & Hutch of zoals wij Nederlanders liever genoemd worden De Cock en Vleddder. Vledder (Jesper) geeft namelijk aan dat het hem al eerder was opgevallen. Zullen wij de locale politie even tippen?
De terugreis gaat overigens weer soepel. Auto terugbrengen was geen probleem. De autoverhuurmeneer kijkt naar de kilometer teller en vind het wel best. Wij dus ook. Jesper had gelezen dat Larnaka een chaotisch vliegveld is, dus dat wij wat vroeg zijn, is misschien maar mooi ook. Alleen ben ik niet zeker van zijn bron. Eigenlijk ging alles vrij soepel en al snel zitten wij weer achter de douane te mijmeren over onze thuiskomst. De enige paniek ontstaat als de trackers in de koffers wat gemixte signalen afgeven. Zo lijkt Jesper zijn koffer nog bij de incheckbalie te staan en is het maar de vraag of de koffer van Ingrid mee is. Uiteindelijk een klein beetje stress om ons maar scherp te houden. In tegenstelling tot de heenreis zit ik nu aan het gangpad en niet bij het raam. Ik kan niet goed de juiste Yoga houding vinden en kijk dan ook soms jaloers naar Jesper, die rustig zijn hoofd tegen de wand aan heeft. Maar goed ik had dat op de heenreis en, toen door het vroege tijdstip, was de vermoeidheid groter. Dat heeft Jesper wel laten weten.
De slotsom is dat Cyprus een prachtig eiland is om te bezoeken. De mensen zijn vriendelijk, land is schoon, eten heerlijk en alles lekker relaxt. Het weer in deze periode kan alleen wat warm zijn. Het bezoek aan dit land heeft er zelfs voor gezorgd dan ik mijn afkeur tegen Griekenland als vakantieland heb laten varen. Want naast dat de blauw witte vlag overal te zien is, is het Griekse karakter van het land in alles te herkennen. Hou je van rust, reinheid en luxe uitstraling, kies dan voor Paphos. Wil je meer feest, vertier en lol, kies dan voor Ayia Nappa. Nicosia is alleen het bezoeken waard als je de Turkse zijde wilt bezoeken. Aanrader is het om op toer te gaan door het Troodos gebergte. Er is genoeg te zien. Plan wel goed wat je wilt zien, want dat zorgt dat de afstanden is behapbaarder zullen zijn. Enige echte negatieve wat ik kan aangeven is de enorme leegstand, die je aantreft. Ongeacht de reden, geeft het soms een desolaat gevoel als je aan weerzijden van de streak gesloten en verlaten horeca gelegenheden ziet liggen. Mocht je slecht te been zijn, hou rekening met de hoogte verschillen. De middenstand speelt hier goed op in door de verhuur van kleine elektrische wagentjes. Type scootmobiel ++. Prijzen zijn overigens vergelijkbaar als in Nederland als je naar de supermarkt gaat. Uiteten is iets goedkoper, maar let op de standaard per restaurant verschilt. De overnachtingen zijn niet goedkoop of duur. Wij hadden drie appartementen geboekt met zeer goede faciliteiten voor een redelijke prijs. Ze zijn goed vindbaar via Booking. Gaan we ooit nog terug en willen wij ooit nog terug? Op dit moment zeg ik nee. Maar of die mening de tand der tijd zal doorstaan. Zullen wij later pas weten.
Deze vakantie is nu afgesloten en ben al benieuwd wanneer de kriebels voor de nieuwe vakantie weer gaan ontstaan. Als ik terugdenk aan het heerlijke zeewater van Cyprus, voel ik al dat het eerder zal zijn dan menig person zal verwachten. De honger om iets meer beleving en ervaringen op te doen tijdens de zomervakantie, is groot en meer duidelijk geworden door deze vakantie. Ik wil gewoon meer schrijven dus tot de volgende vakantie.