Huilend en krijsend lig ik op de grond. Ingrid staat met de koffer in de deuropening van de hotelkamer. “Kom op Marco, we gaan uitchecken” spreekt zij mij dwingend toe. Nee, ik wil niet, ik wil blijven. Hier wordt ik geadoreerd als man zijnde. Hier voel ik mij een adonis. Hier is drank, drugs en ik kan schieten. Hier kan ik alles doen wat ik thuis niet mag of niet kan. Ik voel mij thuis als een dienaar van de duivel. Phuket, I love it !
“Pleased to meet you
Hope you guessed my name, oh yeah
But what's confusing you
Is just the nature of my game
Just as every cop is a criminal
And all the sinners saints
As heads is tails
Just call me Lucifer
'Cause I'm in need of some restraint”
Sarcasme, zo kan je mijn eerste alinea gevolgd door een snapshot uit het bekende Rolling Stones nummer ‘Sympathy for the devil’ wel benoemen. Nee, ik lag niet huilend op de grond en nee Ingrid hoefde mij niet manend to te spreken. Met het hazenleer onder mijn schoen verliet ik dit hotel, dit oord. Maar goed dat is allemaal misschien ook weer wat overdreven. Gaan we ooit nog terug naar Patong Beach Phuket, die kans is heel klein, Het is niet een oord waar wij het vakantiegevoel geheel kunnen ontplooien. Voor die vrijgezelle man met een grote knip en die bewust en eerlijk geniet van de aandacht van de vrouwen, die een westerse man puur als werk beschouwen, is het misschien wel het summum.
Ik moet wel bekennen dat het kan wennen. De hectiek van de stad met zijn aparte karakter, groeit in je gevoel. De eerste indrukken zijn intens. Als je een beetje er doorheen prikt valt het best mee. Ik snap alleen niet wat hordes mensen zien in deze stad, wat ze niet kunnen vinden in bijvoorbeeld Ao Nang.
Gisteren was een dag van bijkomen na de vele indrukken van de dag ervoor. We lopen wat door het plaatsje en genieten van de airco van de winkelcentra in de buurt. Jesper laat een beetje afweten aangezien hij zich wat minder fit voelt. Met wat medicijnen hopen wij dat hij snel opkrabbelt. Nog steeds verbaas ik mij wel over het oord. Hoe kunnen zoveel Massagesalons naast elkaar voorzien in econimisch gewin? De vraag was al eerder gesteld, maar hier wordt een extra dimensie aan de vraag toegevoegd. Hoe later op de dag, hoe lager de decolleté.
Het avondeten is wel even een extra vermelding waard. We aten bij Glow Boom, een restaurant gevonden door Karsten. Het was even wandelen, maar het was het meer dan waard. Lekker eten en super leuk opgediend. In een vol, elegant restaurant. Meer dan de vijf sterren waard.
Onderweg en tijdens het eten word ik geappt. Een nieuwsbericht over het overlijden van een Nederlandse jongeman van achttien in Thailand, laat mensen toch even schrikken. Erg begrijpelijk maar er is niks aan de hand. Dank voor de interesse en bezorgdheid. Het is niet nodig.
De volgende ochtend verlaten wij deze plek en gaan we door naar Koh Phi Phi. Via een veerboot verplaatsen we ons van het eiland Phuket naar het eiland Phi Phi. De veerpont hadden we gisteren online geregeld en de rit erheen en het inchecken ging allemaal soepel. We reizen met Phi Phi Cruiser. Er waren wat negatieve reacties, maar daar kunnen wij ons niet in vinden. Er werd netjes geholpen bij het boarden met de bagage en de reis verloopt voorspoedig.
Het is ietwat warm en of het nu de hitte is of de fijne schommelende beweging, ik voel mij niet heel lekker. Ingrid zit al buiten en ik sluit mij bij haar aan. Het gevoel gaat langzaam weg. Ik besluit op het dek te blijven.
Bij aankomst gaat het ook soepel en ons resort ligt op 160 meter van de pier, al snel arriveren we dus in de lobby. Het valt direct op dat er geen schaars geklede dames aan je lopen te trekken voor een massagebeurt, maar ook dat er geen tuktuk of taxi’s zijn. Er is überhaupt geen verkeer te bekennen. Wat een verademing ten opzichte van Phuket.
De komende dagen zijn we op dit eiland Phi Phi en ik hoop hier bij te komen. Het verblijf, met vanuit het bed uitzicht op de tuin, geeft genoeg vertrouwen dat wij hier lekker aan de rust toe gaan komen. Als onze reisleidster maar niet te veel aan excuses plant. We gaan het zien. Nu alleen nog even de melodie van ‘Sympathy for the devil’ kwijt raken. “Please allow me to introduce myself…. I'm a man of wealth and taste”