Deze website maakt alleen gebruik van cookies om uw online gedrag op deze website te kunnen analyseren. Met deze gegevens zullen wij de website kunnen verbeteren ten doeleinde om u beter van dienst te zijn. Bij het achterlaten van een reactie, wordt naast uw ingegeven naam ook het ip-adres vastgelegd. Dit in verband om misbruik van deze functie te voorkomen. Wilt u meer informatie, kunt u een mail sturen naar info@lequin.nl. Let op: Wij geven uw informatie niet aan derden.

Loslaten

Soms tijdens de reizen naar de andere kant van de wereldbol, moet je het een beetje terughalen. Het is een vakantie. Hoewel er best veel te doen is in Chiang Mai, laten we het vandaag een beetje los. De relax modus wordt opgezocht, we vliegen vandaag niet van hot naar her. Toch zijn er nog genoeg belevingen, ook op een rustige dag. In Thailand is er altijd wel iets leuks om over te schrijven. 

 

Na het ontbijt in het hotel, overigens de beste kwaliteit tot nu toe, blijkt er geen puf te zijn om heel veel te doen. Even terug naar de kamer wordt door het gezelschap als zeer wenselijk ontvangen. Ook ik kan meedoen, maar na verloop van tijd duik ik een beetje in de beelden van deze vakantie. Wat hebben we alweer veel gezien en beleefd.

Het ontbijt is verteerd, zelf in deze stand, en een plek om een lunch te nuttigen wordt gezocht. De sterren van Google Review worden door ons equivalent ingeschat als de Michelinsterren. Daarbij wordt wel de factor toegevoegd van het aantal reviews. Er wordt een plek in de buurt gevonden met bijna 4,5 sterren en meer dan 2500 beoordelingen. Karsten de navigator wordt aan het werk gezet en wij zijn er echt binnen 5 minuten. Hij verstaat zijn vak goed. De naam van het restaurant is Coconut Shell Thai Food. 

Het is er druk en wij proppen ons tussen voornamelijk locals. Een regel in Azië is altijd dat als de locals in grote getalen ergens eten, het altijd goed en niet duur is. De gerechten worden allen geserveerd in een, zoals de naam al zegt, kokosnootschil. Overigens net als de smoothies. Ik smul weer van mijn Khao Soi, het is redelijk pittig. Het is inderdaad allemaal niet duur.

De volle buiken worden er een beetje afgelopen in de buurt. Een buurt die wij nog niet bezocht hadden. In de middag was er voor de rest vooral regen, niet zo gek in dit seizoen. Relaxmodus aan. Even lekker douchen en voor de rest blog bijwerken.

In de avond moet ik wederom iets loslaten. Net als gisteren gaat Jesper alleen op pad. Met Karsten zoeken we een geschikt restaurant. Hij wil graag aan de Hot Pot, zeg maar fonduen op Chineese wijze. Naarstig zoeken wij naar een geschikte plek, maar er zijn er ten eerste niet zo veel en ten tweede niet echt in de buurt. We vinden er eindelijk eentje in de buurt waar we op afkoersen.

Aangezien er vandaag weinig gedaan was, nemen we een keer de benenwagen. Het is goed 20 minuten lopen. Het is eigenlijk wel even lekker zo. Ik kijk alleen vaak om mij heen naar nummer vier, maar dat is lastig als deze er niet is. Aangekomen bij ons doel, zien we een leeg restautrant. De regel van eerder op de dag, als de local er eet etcetera, gaat hier niet op. Het argument dat het nog vroeg is, hoewel dat wel meevalt, wordt de druppel om toch naar binnen te gaat. 

Gebrek aan goede menukaarten voor de toeristen, het bevat voornamelijk Chinese en Thaise tekens, vergt ons vooral om met handen en voeten te zorgen voor de correcte bestelling. De hot pot is vooorzien van twee soepen. Karsten is de enige in ons gezin, die niet te porren is voor een pittige nasmaak. Het eten is al met al smakelijk, maar niet te vergelijken met de eerdere dagen. Als wij gereed zijn, zijn wij nog steeds de enige in de zaak. De naam geven van dit restaurant heeft daarom geen zin, want ik verwacht dat ze snel niet meer in business zullen zijn.

Op de terugweg stoppen wij bij twee barretjes. De eerste was heerlijk omlijst met leuke muziek. Een trio waarvan eentje op de dwarsfluit, kom je toch niet alledaags tegen. De Engelse lyrics vormden overigens voor deze zanger ook weer een struikelblok. Hoewel deze heer wel zuiver zong, dit in tegenstelling tot het duo in Kanchanaburi. Aangezien de cocktails voor Thaise begrippen onbetaalbaar zijn, verplaatsen we naar een cocktailbar. Dat het spel Jenga op de tafel ligt, geeft wat extra hilariteit aan het bezoek. Ik verlies elke keer. Dit naar alle tevredenheid van Karsten.

 

We taaien deze avond af en treffen Jesper ook weer terug in het hotel. Een volwassen zoon loslaten is toch best lastig. In Nederland al, maar hier in een ander land helemaal. Morgen gaan de boys ziplinen en zullen de oudjes gaan tempelhoppen. De laatste volle dag in Chiang Mai.

Volg mij op social media: