Ik noem vandaag een rustdag. Want de afstand die wij vandaag afleggen is maar 45 min naar onze nieuwe bestemming. In de ochtend starten we als de familie Lequin op, rustaaagh ! We berichten de beste verhuurder dat wij uit willen checken. Kort geniet ik nog even van het voortreffelijke appartement en voor ik het weet staat hij voor de deur. Formaliteiten worden afgehandeld en wij zijn weer even vakantie dakloos. Dan als een bliksem uit de helder Albanese hemel, weet ik waar de verhuurder op lijkt. Ik maak er een thema van.

De beste man lijkt sprekend op David Suchet. Niet de meest bekende acteur, maar deze Britse kan je waarschijnlijk van de serie ‘Hercule Poirot’. Wel even de snor wegdenken en dat deze beste man nu al weer wat ouder is geworden. Gelukkig is er geen moord gepleegd anders had het net als de serie eeuwen geduurd alvorens hij hem opgelost had.

 

David Suchet
David Suchet

 

Maar goed wij rijden weg uit Pogradec en gaan eerst nog even de wagen voorzien van nieuwe vloeistof. Bij het eerste station kunnen wij helaas niet betalen met ‘card’ dus verwijst deze beste man ons naar de buren. Letterlijk de buren. Zoals al eerder aangegeven zijn er meer tankstations dan scholen. Op zich zo lijkt het. De korte rit gaat wederom door een mooi landschap. Gelukkig is daar hier genoeg van.

Korçë is een redelijke stad en ligt in het oosten nabij de Griekse grens. Het verblijf ‘Sara & Esi’ guesthouse vinden we snel. Het is alleen hermetisch afgesloten en wij staan dan ook een beetje hulpeloos voor de deur. Via booking zoeken we contact en gaan onderwijl even wat eten aan de boulevard die op luttele minuten lopen van het verblijf gelegen is. De ‘Creperia’, speciaal voor onze uber pannenkoek Karsten, heeft een uitmuntende review op Google. Echter als wij aankomen is de serveerster van dienst niet in de juiste periode van de maand. Haar wenkbrauwen staan bijna in negentig graden negatief op haar gezicht gepositioneerd. Zelfs mijn charme helpt niet en dat mag zeker wat zeggen.

Tijdens het eten krijgen wij een reactie en kunnen zo dadelijk direct ons onderkomen voor vanavond betrekken. Bij aankomst treffen wij een vrolijke meid voorzien van Nana Mouskouri bril. Zij is de spreekvrouw en samen met haar ouders, vaders iets nors en moeder van zelfde vrolijke noot voorzien als dochter, runnen zij dit uiterst nette, moderne en splinternieuw uitziende etablissement. Als moeders plots in Albanees iets aanvult en haar vraagt dat te melden, zie je aan de meid dat zij dat allang uitgelegd heeft en doet het af met korte bevestiging naar ons. Moeders begrijpt dat toch niet.

Nadat wij in de airco van de kamer iets afgekoeld zijn, lopen wij terug naar de boulevard en lopen in enkele minuten naar de Orthodoxe kathedraal. Gebouwd in 1995, nadat de vorige afgebroken was bij de aanvang van de communistische revolutie in 1968. Prachtig gebouw van buiten en binnen. Je kon namelijk zonder enige belemmering naar binnen lopen. Daarna lopen wij naar de oude bazaar. Echter op dat moment, was er niet veel te beleven. Hoewel het plein met terrasjes erg gezellig aan doet.

   

Het is dan ook geen verrassing dat wij ons settelen op een terras om wat te drinken. Aangezien de tijd allang voorbij biertijd is, bestel ik wederom een halve liter. Het bier is hier van correcte kwaliteit en ik heb naast de Albanese rakkers, ook de varianten uit Kosovo en Noord-Macedonië gedronken. Ik mijd daarbij alle westerse merken. Amstel is in deze regio goed verkrijgbaar en in de regio rondom Shkodër was het Bavaria. Dat laatste is niet zo gek, want in die regio staat namelijk een gloednieuwe fabriek van Bavaria. Dit is mij verteld door een Brabantse meneer op het terras in Shkodër. Hij woonde namelijk zelf ook in de buurt van de Nederlandse fabriek. Ik heb hem overigens niet mijn mening gegeven over het merk.

Het avond eten houden we een keer simpel. Alleen pizza, voor de prijs kan je niet eens een Nederlandse diepvries kopie halen en opwarmen. Jesper klaagt alleen over de uitvoering, te weinig authentiek Italiaans. Mijn kleine fijnproever. Mij heeft de pizza goed gesmaakt.

Morgen zijn wij ook nog in deze mooie vriendelijke stad. Zeker in vergelijking mijn zijn hoofdstad variant Tirana. Het is een stad met oude elementen, die moeiteloos blenden met de moderne hoekjes. De verkenning gaat dan voort en wat zeker op het programma staat is een bezoek aan de lokale brouwerij van Korca bier. Het is de oudste brouwerij van het land en het bier heeft zich al bewezen. Het etiket van het bier is best grappig met de vrouwelijke verschijning. Maar hier over dus morgen meer.

Ti pi birrë me krenari